Siłownie wiatrowe znane dzisiaj składają się z masztu i gondoli z wirnikiem. Budowa i stopień skomplikowania turbiny zależy od jej mocy. Małe turbiny o mocy do kilku kW są bardzo proste, natomiast duże turbiny o mocy ok. 1 MW są urządzeniami złożonymi. W ich skład wchodzą: Wirnik z łopatami, wał napędowy, przekładnia, generator, hamulec, układ smarowania i chłodzenia, oraz system sterowania. Wszystko to zamknięte jest w gondoli, osadzonej na szczycie masztu. Maszt ma wysokość 30 – 100 m. Połączenie masztu i gondoli realizowane jest za pomocą przekładni zębatej i silnika. Ich zadaniem jest obracanie gondoli w kierunku wiatru.

Wirnik przekształca energię wiatru w energię mechaniczną, z której z kolei generator produkuje energię elektryczną. Osadzony na wale wolnoobrotowym wirnik posiada zwykle trzy łopaty, wykonane ze wzmocnionego poliestrem włókna szklanego, których kąt może być regulowany. Wirnik obraca się najczęściej z prędkością od 15 do 30 obrotów na minutę. Prędkość ta zostaje następnie zwiększona przez przekładnię do 1500 obrotów na minutę. Przekładania połączona jest z wałem szybkoobrotowym, a ten z kolei z generatorem. Generator produkuje prąd, który przekazywany jest do sieci. System kontroli turbin pozwala uzyskać możliwie największą efektywność poprzez obracanie gondoli, łopat wirnika, a także uniknąć uszkodzeń mechanicznych w przypadku zbyt silnego wiatru.